Léonie Holtes werkte als psycholoog in een tbs-kliniek. Toen ze merkte dat vrijwel niemand weet wat zich achter de gesloten deuren van een kliniek afspeelt, koos ze ervoor om haar werkervaringen prijs te geven aan de buitenwereld. In Ervaring niet vereist toont ze wat de werkelijke dilemmas in de tbs-praktijk zijn. Hoe zorgvuldig wordt de diagnose van een patiënt eigenlijk gesteld? Waarop zijn de therapieën gebaseerd? En hoe staat het met de opleiding van de therapeuten? Door een wrange speling van het lot heeft Léonie Holtes haar definitieve manuscript nooit bij haar uitgever kunnen bezorgen. Ze kreeg psychoses en beëindigde in 2011 haar leven. Twee jaar na haar overlijden verschijnt haar boek alsnog, met een nawoord van Volkskrant-journalist Tonie Mudde, die in oktober 2012 een spraakmakend artikel aan haar wijdde. Léonie Holtes (1980-2011) studeerde klinische psychologie en volgde een postdoctorale opleiding journalistiek. Ze werkte anderhalf jaar in een tbs-kliniek, waar ze begon als stagiaire en opklom tot forensisch psycholoog met een eigen patiëntenafdeling. Holtes kritische reflecties zijn nog steeds actueel. Haar openhartige getuigenis verdient een breed lezerspubliek. HOOGLERAAR FORENSISCHE PSYCHOLOGIE CORINE DE RUITER