Wim Brands interviewde hem over zijn zwak voor de ongezochte vondst: hoe zijn Spielerei nebenbei, het verzamelen van serendipiteiten uit wetenschap, techniek en kunst, uitmondde in Ernst im Spiel. Dat resulteerde in dit vierluik: Pek van Andels essay over serendipiteit, de correspondentie tussen Brands en Van Andel, Van Andels alfabetisch bouquet van trouvailles, en tot slot de Nederlandse vertaling van het oud-Perzische sprookje over de drie prinsen van Serendip. Deze prinsen waren vakkundig geschoold in de jacht, zodat ze allerlei sporen zo scherpzinnig waarnamen en duidden, dat de Britse auteur Horace Walpole deze gave serendipity noemde. Serendipiteit, het talent een ongezochte vondst te doen, is volgens Van Andel te doceren én te leren. Maar daar heb je dan wel dit boek voor nodig.