Onder keizer Karel en gouvernante Margareta beleeft Ieper aanvankelijk een stille tijd. Luther’s leer moet het al in 1529 ontgelden met een strikt publicatieverbod van zijn geschriften. De tijd van de bloeiende lakennijverheid is voorbij. Armoede vormt nu een vast gegeven in de samenleving. Met het bedelen als exponent van de povere tijden. Het stadsbestuur stelt paal en perk aan het schooien op straat en voert een nieuw reglement in voor de armenzorg, een systeem dat na een tijd door keizer Karel als voorbeeld overgenomen wordt in andere steden. Strenge winters, schaarste aan werk en voedsel blijven de bevolking echter in de miserie storten. Met daarbij nog de regelmatige opstoot van een dodelijke pest.  Ieper komt in beeld als nieuwe bisschopsstad. De komst van Rythovius als eerste Ieperse bisschop in 1559 betekent het einde van het ooit zo machtige Sint-Maartenskapittel. Het calvinisme vindt ondertussen vruchtbare grond in de armoedige...