De agglomeratie van Ieper is uitgegroeid tot de derde grootste stad van Vlaanderen, na Gent en Brugge. In de nasleep van de rebellie van 1280 kunnen de talrijke ambachtslieden toch al enigszins hun rechten laten gelden in het stadhuis, een schuchtere evolutie in de goede richting. Het Ieperse streven naar zelfbeschikking komt vanaf 1294 in het vaarwater van de oorlog die Frankrijk en Engeland met elkaar uitvechten, met graaf Gwijde van Dampierre die zijn voorkeur voor de Engelsen niet kan verstoppen. Als leenman van Frankrijk voor wat betreft Vlaanderen schiet hij daarmee in eigen voet. Ieper bekoopt zijn onvoorwaardelijke steun aan Gwijde met het verlies van zijn stadsrechten nadat het als laatste bolwerk van Vlaanderen bezwijkt onder de Franse militaire druk. De Franse koning Filips de Schone eist de afbraak van de stadsmuren en legt een enorme boete op, te betalen door de klauwaards.   In 1302 maken die dat drama ongedaan met een klinkende zege op het...