Geen golven zonder wind.' Die tekst heeft Jesse Taylor niet voor niets op zijn lichaam laten tatoeëren in de gevangenis. Zolang je je gedeisd houdt, is er niets aan de hand. Hij is na zijn vrijlating dan ook alleen naar het eiland Mirabelle gekomen om genoeg geld te verdienen om zo snel mogelijk door te reizen - niet om problemen te veroorzaken. Trouwens, zijn broer Garrett, de sheriff van Mirabelle, zit er duidelijk niet op te wachten dat zijn rebelse broer zich definitief op het eiland vestigt. En Sarah Marshik al helemaal niet. Jesse mag haar nieuwe huis dan verbouwen tot een droompaleis, bij hem zelf blijft ze het liefst zo ver mogelijk uit de buurt. Want een type als hij brengt alleen maar ellende met zich mee, en dan spreekt ze uit ervaring. Bittere ervaring. Haar beeld begint echter te wankelen wanneer ze erachter komt dat Jesse helemaal niet zo gevaarlijk is als ze dacht...